wełniany żakiet + mój pierwszy kurs szycia

Tagi

blog krawiecki, blog o szyciu, jak uszyć, kursy krawieckie szczecin, kursy szycia szczecin, marynarka handmade, nauka szycia szczecin, szycie marynarki, szycie na maszynie, szycie ubrań, szycie żakietu, wełniany żakiet, żakiet handmade

Polish: W tym roku na imieniny dostałam od rodziny kurs krawiecki w szczecińskiej pracowni Basi Olejniczak. Ufna we własne umiejętności odważnie wybrałam 3-dniowy kurs szycia dla zaawansowanych czyli „szycie żakietu lub płaszcza”. Zakupiłam zieloną wełenkę, plus kontrastową podszewkę, plus śliczne guziki, i ochoczo pojechałam na zajęcia. Stali czytelnicy bloga LRT pewnie pamiętają, że jestem zupełnym samoukiem i do tej pory uczyłam się szycia z książek oraz internetu dlatego na zajęciach czekał mnie niezły szok.

Po pierwsze, żadnych gotowych wykrojów! Wszystkie formy modelowałyśmy same na papierze w oparciu o swój projekt, wymiary własne i szablony tzw. bluzki podstawowej. Pierwszy dzień upłynął mi na wyliczeniach, poprawkach, korektach, a wszystko musiało być dokładnie co do 1mm. Nigdy wcześniej czegoś takiego nie robiłam bo jestem leniwą bułą i zawsze korzystam z gotowców.

Po drugie, aby wypróbować czy wyrysowane własnoręcznie formy są dobre drugiego dnia trzeba było wykonać tzw. próbne przeszycie z surówki bawełnianej i ponanosić korekty na papierowe szablony. Wtedy właśnie powstało to cudo ;)

Wreszcie zabrałam się za szycie żakietu. Wymyśliłam sobie bardzo klasyczny fason, dopasowany do ciała, z wąskim kołnierzem z rewersem i wpuszczaną kieszonką z podwójną listwą. Kołnierz z rewersem szyłam drugi raz w życiu ale po raz pierwszy wyszło mi to zadowalająco. Nie miałam wcześniej pojęcia jak trudno wykonać go poprawnie bo trzeba być bardzo, ale to bardzo dokładnym. CO DO MILIMETRA!

Kolejną nowością były dla mnie szczegółowe zasady krojenia podszewki – tu powinno się dodać, a tam ująć, ba, czasami trzeba zrobić do podszewki osobne szablony. W Burdzie nigdy nie pisze się o takich detalach więc nic dziwnego, że moje dotyczczasowe burdowe żakiety wyglądały zawsze tak mało profesjonalnie.

Co jeszcze? Klejonki! Żakiet musi być porządnie wzmocniony klejonkami w różnych strategicznych miejscach. A w główkę rękawa fajnie jest wszyć tzw. banan modelujący, który na zajęciach robiłyśmy z kawałków ociepliny.

Niestety muszę wyznać wszem i wobec, że nie wykonałam wymyślonego przez siebie modelu w 100%. Mój żakiet miał mieć jeszcze na mankietach klasyczne rozporki z guzikami ale nie wyrobiłam się z szyciem w trzy dni. Zawsze wiedziałam, że szycie marynarek jest bardzo pracochłonne ale nie spodziewałam się, że aż tak bardzo. A im bardziej dopasowany model tym trudniej jest go dobrze wykonać bo wymaga wielu poprawek.

Jeśli interesują Was kursy szycia w Szczecinie to gorąco polecam zajęcia u Basi Olejniczak, która ma wieloletnie doświadczenie w zawodzie konstruktora odzieży, a na co dzień szyje piękne suknie ślubne i wieczorowe. Super zajęcia, świetna atmosfera i mnóstwo praktycznej wiedzy, jakiej nie znajdziecie w żadnych książkach ani tutorialach internetowych.

PS. Zdaję sobie sprawę z tego, że zdjęcia nie są najlepsze ale w listopadowej ciemnicy w moim mieszkaniu to wszystko na co mnie stać. Byle do wiosny! ;)

PS.2. Na Facebookowym fanpage’u Basi możecie zobaczyć jakie inne rzeczy szyją ludzie na innych kursach szycia w jej pracowni.

English: Ladies and gentlemen! I took part in my first sewing classes EVER. And trust me – it was money well spent.

During the 3-day-long advanced sewing course I‚ve made my own patterns and then I’ve sewn this wool jacket. I’m beyond proud of myself! But I didn’t realise before how much work you have to put into making a good looking tailored jacket. Really, buying a pricey yet well fitting jacket suddenly seems to me like a great time saving idea.

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Zapisz

Co można uszyć na domowej maszynie do szycia? Maszyny domowe a przemysłowe CZYLI rzeczywistość a nierealistyczne oczekiwania.

Tagi

blog krawiecki, blog o szyciu, co mogę uszyć na maszynie, dobra maszyna do szycia, dobra maszyna stebnówka, domowa maszyna do szycia, jaka maszyne do szycia kupic, profesjonalna maszyna do szycia, przemysłowa maszyna do szycia, szycie dzianin, szycie jeansu, szycie koronki, szycie skóry, szycie ubran na maszynie

Polish: Znowu o kupnie maszyn, a konkretnie o NIEREALISTYCZNYCH OCZEKIWANIACH względem maszyn domowych! Prosze przeczytać post ZE ZROZUMIENIEM i do końca! :)

taka tam szyciowa motywacja z Pinteresta :)

W domowych warunkach 1 stebnówka musi wystarczyć zamiast 10 specjalistycznych przemysłowych maszyn więc nie ma szans, że zrobi wszystko idealnie! Dla niezorientowanych w temacie – jeansy ze sklepu są szyte na 4 różnych maszynach, z czego jedna tylko robi dziurki, a druga tylko stebnuje po wierzchu boki nogawek, itp. Na tych samych maszynach nie szyje się majtek ani T-shirtów! Jeśli będziecie w punkcie przeróbek krawieckich to zwróćcie uwagę, że zawsze stoi tam maszyna (pół)przemysłowa używana do skracania nogawek w jeansach! I owa maszyna nie wyhaftuje ozdobnego szlaczka, nie zrobi dziurki na guzik, itp, itd. Ładne skrócenie dżinsów w domowych warunkach jest trudne ale możliwe przy zastosowaniu różnych krawieckich sztuczek /to temat na oddzielny post ;) /. Niemniej jednak uzyskany efekt nigdy nie będzie wyglądał w 100% tak samo jak fabryczny.

Na dobrej (!) domowej maszynie wyposażonej w dodatkowe stopki można zrobić wiele rzeczy:
– Można szyć tkaniny cienkie i grube przy dostosowaniu docisku stopki, grubości igły i nici oraz stosując odpowiednie stopki ALE każda maszyna ma swoje ograniczenia i nie poszyje wszystkich „grubasków” oraz cieniutkich elastycznych koronek – od tego są maszyny specjalistyczne.
– Można zszywać miękką sztuczną skórę i naszywać elementy skórzane przy zastosowaniu odpowiedniej stopki, igły i nici do skóry ALE nie zszyjecie kilku warstw grubaśnej skóry naturalnej – od tego są specjalne maszyny kaletnicze.
– Można szyć dzianiny przy zastosowaniu odpowiedniej stopki, igły i nici, regulując docisk stopki i czasami wspomagając się różnymi sztuczkami krawieckimi ALE cienkich super elastycznych dżersejów nie da się ładnie uszyć na stebnówce – od tego są overlocki i coverlocki.
– Można wykończyć zapasy szwów obszywając je zygzakiem, a następnie przycinając wystające nitki nożyczkami ALE wykańczając w ten sposób tkaniny mocno elastyczne albo mocno strzępiące się uzyskany efekt nie będzie idealny – od tego są overlocki.
– Można wypikować wielką narzutę patchworkową przy zastosowaniu odpowiedniej stopki i różnych tricków ALE na specjalnej ramie do pikowania wypikuje się patchwork o wiele szybciej i dokładniej.

Przykłady można by mnożyć. Specjalistycznych maszyn jest MNÓSTWO. Overlocki, hafciarki, renderki, superszybkie maszyny przemysłowe, maszyny służące wyłącznie do nabijania nitów, etc. Kosztują mnóstwo kasy i zajmują dużo miejsca bo zazwyczaj są wbudowane w stoły (to nie są małe maszyny, które można schować do szafy). Kupując specjalną maszynę (tzw. ramę) do pikowania za kilkadziesiąt tysięcy złotych (!), nie uszyjecie na niej bluzki, nie zrobicie dziurki na guzik, nie wszyjecie zamka, nie wstawicie jej w kącie sypialni ze względu na wielkie gabaryty. Ale za to wypikujecie na niej co tylko się Wam spodoba i to w ekspresowym tempie.

Jeśli więc chcecie poświęcić się:
– profesjonalnemu szyciu odzieży skórzanej albo wypasionych toreb ze skóry naturalnej
– profesjonalnemu szyciu bielizny i łaszków z fikuśnych koronek
– profesjonalnemu szyciu odzieży sportowej z elastycznych nowoczesnych tkanin
to sorry, ale musicie pomyśleć o kupnie specjalistycznego sprzętu. Owszem, będziecie też potrzebować stebnówki (to podstawa) ale bez pro-maszyn się nie obejdzie. Nie sądzicie chyba, że w atelier Diora albo w fabryce Zary szyją na takich maszynach jak my w domach?

Podsumowując: maszyny domowe służą do szycia w domu, na domowe potrzeby, mogą zrobić wiele rzeczy ale mają swoje ograniczenia i nie da się jedną domową stebnówką idealnie wykonać tego, co robi się na 10 różnych maszynach w szwalni. ALE doskonaląc swoją technikę szycia i stosując różne krawieckie sztuczki można zrobić 90% tego co szyje się w fabryce. Tak, na jednej maszynie! Także zamiast narzekać na swoją maszynę trzeba się do niej trochę dostosować i zaakceptować jej ograniczenia ale wraz z polepszaniem umiejętności krawieckich tych utrudnień będzie coraz mniej. W internecie znajdziecie mnóstwo darmowych tutoriali i pomysłów na rozwiązanie krawieckich trudności (blogi, Youtube, Pinterest).

NIE MA TAKIEJ MASZYNY, KTÓRA USZYJE WSZYSTKO – pozwólcie, że jeszcze raz to powtórzę.

Czy teraz już wiecie dlaczego nigdy nie szyję sobie dżinsów ani bielizny? Bo nie da się w moich warunkach uszyć profesjonalnie wyglądających dżinsów albo majtek! Owszem, mogłabym uszyć jakieś wymęczone pseudo-bieliźniarskie paskudztwo ale… po co? Wolę zrelaksować się szyjąc ładną sukienkę na mojej ukochanej maszynie, a pod nią założyć bieliznę ze sklepu. Jeśli czytacie blog LRT to zapewne wiecie, że szyłam już przeróżne rzeczy ale jeśli kiedykolwiek najdzie mnie ochota żeby posiadać końską uprząż albo kostium płetwonurka to… kupię je w sklepie zamiast narzekać, że nie mogę ich sobie sama uszyć.

Uff, rozpisałam się trochę ale mam nadzieję, że dzisiejszy post wyczerpie temat „Jaką maszynę mam kupić?”

Jeśli przymierzacie się do kupna nowej maszyny do szycia zajrzyjcie do moich starszych postów na ten temat:
– Tania maszyna do szycia – z regulowanym dociskiem stopki, czy bez? I inne dylematy przy zakupie maszyn.
– Jak wybrać najlepszą maszynę do szycia?
– Dobre i tanie maszyny do szycia dla początkujących wg LRT.
– Niezbędne stopki do maszyny do szycia.

***

English: Sorry but not this time. :(

lekcje szycia u LRT cz. 2 – spódnice i sukienki

Tagi

blog krawiecki, blog o szyciu, czerwona dresówka, kreszowana bawełna, luźna sukienka, spódnica z szarej dresówki, sukienka z szerokimi rękawami, szara dresówka, szara dzianina dresowa, szycie na maszynie, szycie ubrań, wykroje Burda

Polish: Oto kilka ubrań uszytych pod moim okiem :D.

Spódnica Marty z zębiastym dołem, pasująca do TAMTEJ bluzy. Wykonana została z szarej dzianiny pętelkowej na podstawie klasycznego burdowego wykroju na spódnicę ołówkową. W bocznych szwach ukryte są kieszenie z cienkiej tkaniny bawełnianej w robale. Czas szycia: dwie lekcje po 3,5 godziny (krojenie i szycie). Poziom trudności: średniozaawansowany. Marta szyje od grudnia.

Sukienka z nietoperzowymi rękawami uszyta przez Gosię. Beżowy miks ubraniowy + wykrój z Burdy 9/2013. Czas szycia: ciężko określić dokładnie bo Gosia miała wolną chatę i w międzyczasie ona, GG i ja zajmowałyśmy się setką innych rzeczy. Poziom trudności: średniozaawansowany. Gosia szyła przed laty i teraz odświeża sobie tę umiejętność. TUTAJ możecie poczytać jej nowego bloga.

Spódnica Sylwii. Kreszowana cienka bawełna, spódnica uszyta bez wykroju na podstawie wymiarów Sylwii. Czas trwania lekcji: 2,5 godziny. Poziom trudności: początkujący.

***

English: A short presentation of clothes made by my sewing students:

• Marta’s grey skirt with geometric front
• Margaret’s beige dress with oversized sleeves (Burda 9/2013)
• Sylvia’s colourful summer skirt

I’m feeling very proud of my girls’ progress.

 

„Szycie to takie łatwe” – RECENZJA rewelacyjnej książki o szyciu

Tagi

blog o szyciu, handmade, krawiectwo, ksiazka o szyciu, nauka szycia, szycie na maszynie, szycie to takie łatwe, szycie ubrań

Polish: Co tu dużo pisać – książka „Szycie to takie łatwe” to dla mnie krawieckie odkrycie roku! Moja szyjąca koleżanka Hania poleciła mi ją słowami „to najlepsza książka o krawiectwie jaką miałam w rekach” a trzeba przyznać, że Hania szyje jak PRO i zna się na rzeczy. Po przeczytaniu pożyczonego egzemplarza Hani przystąpiłam do misji poszukiwania własnej książki. Nie było łatwo albowiem pozycja została wydana w 1994 roku i nie było żadnych dodruków. Przeszukałam Allegro, Chomikuj, kilka szczecińskich i internetowych antykwariatów i nic. Aż w końcu szczęście się do mnie uśmiechnęło gdyż Joulenka zaproponowała mi wymianę książkową, na którą ochoczo przystałam.

Książka ma 224 strony i zawiera WSZYSTKO co może przydać się w szyciu domowej krawcowej. Znajdziecie tutaj rozdziały o:

• urządzaniu kącika krawieckiego – czyli opis potrzebnego sprzętu i różnych gadżetów krawieckich
• różnych typach tkanin plus informacje jak z nimi pracować i jakich błędów unikać
• zdejmowaniu miary, korektach wykrojów adekwatnych do różnych typów sylwetki
• poprawianiu typowych niedoskonałości ubrań podczas przymiarek
• szwach ręcznych i maszynowych, obrębianiu szwów
• wykonywaniu poszczególnych elementów składowych odzieży, np: podszewek, kieszeni, dziurek na guziki, kołnierzy, mankietów, rękawów, zapięć, zamków, odszyć podkrojów, pasków, wypustek, aplikacji, falbanek, marszczeń, itp, itd czyli wszystkiego co tylko możecie napotkać przy tworzeniu ubrań. Każdy element ma jasną instrukcję obrazkową pokazującą krok-po-kroku jak uszyć daną rzecz.

Na końcu książki znajduje się alfabetyczny indeks ułatwiający wyszukiwanie haseł na stronach.

Do tej pory moją ulubioną lekturą o tworzeniu ubrań było „Proste i modne szycie”. Gdybym miała porównać „Proste i modne szycie” oraz „Szycie to takie łatwe” to powiedziałabym, że:

• PIMS to pozycja dla osób początkujących
• STTŁ jest dla osób średnio- i mocno zaawansowanych
• PIMS ma rozdziały pokazujące kolejność czynności podczas wykonywania sukienek, spodni, bluzek, etc.
• STTŁ ma rozdziały z podstawami materiałoznawstwa i mnóstwo porad pokazujących jak dopasowywać wykroje do konkretnych sylwetek oraz jak skorygować różne problemy z ubraniami podczas przymiarek.

Uważam, że obie w/w książki świetnie się uzupełniają. Jeśli macie problemy ze zrozumieniem burdowych opisów wykonywania ubrań (a bądźmy szczerzy – któż ich nie ma?) z całego serca radzę zainwestować w taką książkę. Ja po lekturze „Szycie to takie łatwe” poczułam jakby ktoś zapalił mi w głowie żarówkę :). Skutkiem tego było m.in. uszycie bluzy bejsbolówki z wpuszczanymi kieszeniami oraz niepokazanej jeszcze na blogu marynarki na podszewce, która zawiera w środku 3 rodzaje usztywniaczy (fliselina + wkład + taśma). Jestem krawcową amatorką, totalnym samoukiem, bez żadnych kursów krawieckich więc bardzo mnie cieszy taki postęp w nauce szycia po przeczytaniu jednej książki!

Tyle moich zachwytów. Czekam na Wasze rekomendacje jakie pozycje o szyciu powinnam jeszcze przeczytać / zakupić aby dalej doskonalić moje umiejętności krawieckie. Czy doznaliście kiedyś „krawieckiego oświecenia” po lekturze jakiejś książki?

***

English: A short review of a very well written book about making clothes. The book was published in Poland in the 90s so I won’t even bother you with its description as I’m 99,99% sure you will never have the chance to read it. Happy Easter everyone!